Edebiyat Notları-1 Sait Faik Abasıyanık

“Yerimden kalktım. Aynaya doğru ilerledim. İki hanımın sessizce beni dikizlemelerine aldırış etmeden baktım. Ben de perişan bir haldeydim. Potinlerim çamur içindeydi. Şapkamın kurdelasında beyaz beyaz lekeler vardı. Yüzüm sapsarıydı. Gözlerim kıpkırmızı. Kenarlarından fırlayan saçlarımı toplamak için şapkamı çıkarınca şöyle parmaklarımla bir tarasam elimde kalacaklarını sandım. Şapkamı giyip kenarlarından fırlayan saçları içeriye tıktım. Dışarı çıktım. Merdivenleri indim. Vapur Kadıköy'den kalkmış geliyordu. Haydarpaşa İstasyonu'na baktım. Kocaman kapılarından ötede kırmızı yeşil fenerli, demir yollu, trenli, yolculu, meraklı, düşünceli, perişan, yerini bulmaya çalışan bir alem vardı. Her gün yüzlerce tren binlerce hikaye getiriyor, binlerce hikaye alıp gidiyordu. İstasyonun kapıları insan alıp insan veriyordu.”

-Sait Faik Abasıyanık/Hikaye Peşinde. Az Şekerli (s. 25-26). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.

29.9.17
İstanbul/Türkiye

Comments

  1. Gülden22 May 2021 at 09:52

    Bütün yolculuk boyunca hasret ayrılmadı benden
    gölgem gibi demiyorum
    çünkü hasret yanımdaydı zifiri karanlıkta da
    Ellerim ayaklarım gibi de değil
    uykudayken yitirirsin elini ayağını
    ben hasreti uykuda da yitirmiyordum
    Bütün yolculuk boyunca hasret ayrılmadı benden
    açlıktı, susuzluktu demiyorum
    sıcakta soğuğu, soğukta sıcağı aramak gibi de değil
    giderilmesi imkânsız bir şey
    ne sevinç ne keder
    şehirlerle bulutlarla türkülerle de ilgisiz
    içimdeydi dışımdaydı
    Bütün yolculuk boyunca hasret ayrılmadı benden
    zaten elimde ne kaldı bu yolculuktan
    hasretten gayrı
    Nazım Hikmet

    ReplyDelete
    Replies
    1. Gökü22 May 2021 at 19:44

      Gurbetliğimi hatırlattı(N) abla. :) Anlamlı katkın için teşekkür ederim. Sevgiyle...

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Edebiyat Notları-3 Yusuf Atılgan

Image
“Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş-on dakikada ölüyor. Sokak sinemadan çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar.” Yusuf Atılgan/Aylak Adam Özgün’le Film Ekimi için biletini aldığımız filmin tarihi tez savunmamdan bir gün önceye denk geldi. O akşam evde birkaç kez pratik yapmak yerine güzel bir sonbahar akşamı, herkesi evinden çıkarıp sinema salonunda toplayan festival filmine gitmek tatlı bir düşünceydi. Gittim. O sabah ablam tez savunmam için İstanbul’dan gelmişti. Haliyle, evde beni birkaç saat beklemiş oldu :). Açıkçası, evde beni bekleyen birinin olması güzel bir histi. Son servisle eve dönebilmek için filmden biraz erken çıktım. Sinemanın önü bomboştu ve hava biraz serinlemişti. Tunalı’dan çıkıp Tunus’a doğru kalabalıklaşa...
Read more

Gökü Intro

Image
Note. This lovely drawing belongs to Ece Tuğlacı. Thanks very much for her support of the blog in this way. :) Who am I?  As a blogger, I wanted to briefly introduce myself here. I am Gökçe. I was born in Aydin, a very close city to Izmir, Turkiye. I love Izmir. 🌴 I spent my five youth years there. Izmir made me an absolute different person and helped me shape myself, a priceless experience in human life. I've met wonderful people close to me in both places. I have recently completed my Master's degree in Developmental Psychology at Bilkent University. With the help of what I have learned, I aspire to contribute to children's lives and in particular  those living in disadvantaged conditions.  I believe in love. I do love my loved ones. This makes my life more fulfilling in many possible ways. When it comes to love, I'd like to say, " love's the greatest thing ." These are lyrics from a song played in a movie that shook me a bit emotionally; it was touchi...
Read more