GÖKÜ'DEN NOTLAR

Giriş notu: ''Yerine göre, kader dediğimiz şey, dar bir yerde sürekli yönünü değiştirerek dönüp duran bir kum fırtınasına benzer. Sen de, ondan kurtulmak için ayağını bastığın yeri değiştirirsin. Bunun üzerine fırtına da sana ayak uydurmak için yönünü değiştirir. Bir kez daha bastığın yeri değiştirirsin. Tekrar tekrar, sanki şafaktan hemen önce ölüm tanrısıyla yapılan uğursuz bir dans gibi, aynı şey tekrarlanıp gider. Neden dersen, o fırtına uzaklardan çıkıp gelmiş herhangi bir şeyden farklıdır da ondan. O fırtına aslında sensindir. O yüzden yapabileceğin tek şey, teslim olup ayağını dosdoğru fırtınanın içine daldırarak, gözlerini kum girmeyecek şekilde sımsıkı kapatıp adım adım fırtınanın içinden geçmektir. Orada, muhtemelen ne güneş ne de ay, hatta ne yön ne de zaman vardır. Orada, kemikleri bile parçalayacak kadar keskin beyaz kum tanecikleri gökyüzünde dans eder. İşte böyle bir kum fırtınası canlandır gözünde.  Sonra sen, gerçekten de onun içinden geçip gideceksin. O...

Gece müziği:   Bu vakitlerin vazgeçilmezi, yine bir Cohen eşliğinde. Uykulardan Uyanmak Vakti Öteden ve öteden beridir  Yumuşak kalpli notaları çekiyor ellerim İnce bir zevki kucaklar gibi... Bir şefin boşluğu okşamasıyla salonu dolduran  Hafif tınılar gibi, Naif bir sese hasret yüreğim. Telaşsız, Kaygısız, Kendi içinde kavgasız -soba önünde bir kediden farksız- Aksa yaşam; Aksak ritimlerden, Şiddetli girişlerinden -organ* başında hırslı ellerin- sıyrılıp Fakat elbet  Savunurum hem de  Coşkun bir yaşamı, Delice sevinciyle kırlarda Bahar çiçeklerinin dansını -imgelemi kafada-. Besler gibi Gür dallarıyla heybetli, Kaynağı bereketli  Bir ç ınarı ... Çın Çın Çın! Uykularınızdan uyanın. *Kilise orgu ile çalınan müzik enstrümanı (ing. pipe organ) bkz:   dilerseniz buradan dinleyebilirsiniz.

11/01/2019 Bonn/ Almanya Nerede kalbi saran, zihni saran hayallerimiz -lavanta tarlalarının orta yerinde uzanmış da günü izlemekteymişiz hissi veren- Nerede sevdiklerimiz -kalbimizde seyahat eden, uzak yollara eşlikçi- Sıcak yuvaları o güzel tablolardan çekip koparıp, Yaşama taşımak istiyorum. Hemen şimdiden başlamak işe -bir sabırlı umut işçisi..- Olabildiğine sade Bir mutlu yaşantının kapısını çalabilmek böylece.. Bir dilek gerçek olacaksa eğer Bu, Bütün gerçekliği ile Orta yerinden hüzün bulutlarını Yarıp da dağıtan bir mucize olsun.. O vakit, Türlü yaşanmışlıklar Vardığı noktadan, Samimi ve inceden Bir özrü fısıldar gibi Işıldayacak önümüzde, Isıtacak içimizi, sıcacık yuvalar gibi.

Sunuş,   eşliğinde .. . Buharı üstünde tazecik bir anının şerefine...                                            04/01/2019 Ingolstadt/Almanya   Not. ''En iyisi betiklere uymayan bir yaşantıcık.'' Leyla Erbil/ Hallaç s. 51 (Yeniden) yazmanın heyecanı ile... Hiçbir şarkı eşliğinde değil bu defa; yalnız doğa, soloda kuşlar... Kar okşuyor yürekleri. Uzun zaman oldu en çok kendimle zaman geçireli. Yaratıcı yalnızlık bürüdü son 3 ayımı. Vesile oldu, kaleme sarıldım. Çünkü belki ''Yazmasam deli olacak tım.''* Hiç bilmediğim, belki yaşamım boyu bir daha uğramayacağım bir Bavyera köyündeyim. Sabah mı sabah... Ocak diyoruz ama öyle bilindik intibahı bırakmıyor artık zihinlerde. Küresel sorunlarımız..ve öte tarafta, olabildiğince öznel eksenli olanlar var... Eich st ätt Bahnhof: Birçok şeyler ifade eden bir nokta artık bu gezegende benim için. Gezerken öğrendim, gezmek şu mü...

''...öyle ilgisizim her nenlerle, kim bilir- artık nedenleri çözümleyemeyesi- uzaklamalarda olduğumdan, soyutlaştığımdan.'' -Leyla Erbil / Hallaç s. 11    Uzaklamalarda kalmış biri(si) Yaşamın bir uzak izlemcisi olmak yerine  Sıyırıp kopardı Güvenli köşesinden kendini İstedi ki, Üstü başı hayata bulansın; Elleri yaratımdan bereketli ve  Aklı zengin... Dev dalgalarda çırpınmayı Yek bir vücut savrulmayı Önce kaybolmayı Sonra yeniden bulmayı -oldukça aceleci- Kaybetmekten korktuğu için kendini. Yürekten sevdi bu oyunu Uslu durmaz, şen bir çocuğun heyecanı gibi... Ruhunda alev alev yanan Bir yaşam ateşini besledi. Ve ne iklimler geçirdi, ne yorgunluklar biriktirdi gözlerinde Ilık rüzgarların kucakladığı.. Ne çok şey değişti, Yaşamın öte kıyılarında O adımlarken ilerileri İlmek ilmek ördü Demirden zırhını, -naif elleri zoru gördü- Her yeni gün Gün ışığının tazeliğiyle uyanarak ve Yeni başlangıçlar yaparak -aynalarda Sisifos...